മഴ
മഴ പെയ്തു തോര്ന്നതെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ .
മഴത്തുള്ളികള് ജലചിത്രങ്ങള് വരച്ചിട്ട നടവഴിയിലൂടെ
നടന്നു അവള് അയാളുടെ വീട്ടു മുറ്റത്ത് എത്തി ,
അയാളെ ആദ്യമായി കാണുന്നത് പോലെ നോക്കി .
കാരുന്ന്യം സ്നേഹമാവുകയും സ്നേഹം പ്രേമമാവുകയും ചെയ്ത
ദിവ്യ് നിമിഷത്തില് അവള് വാങ്ങിയ ദൈവിക പ്രണയത്തിന്റെ
സ്നേഹകുടിരം നെഞ്ചോട് അടുക്കിപിടിച്ച് അവളുടെ ഹ്ര്ദയത്തെ അതിലേക്ക് അടര്ത്തിവെച്ച് ,
സ്വന്തത്തെ അയാള്ക്ക് സമര്പ്പിക്കാനായി അയാളുടെ മുന്നിലേക്ക് നടന്നു .
അയാളുടെ ചിരികള്ക്ക് പിന്നാമ്പുറത്തെ ദുരന്തചിത്രങ്ങളുടെ നിശ്ച്ല ദ്രശ്യവും
നെഞ്ചകത്തിലെ നിശബ്ദനിലവിളിയും അവള് അറിഞ്ഞു .
അവള് നെഞ്ചോട് അടുക്കിപിടിച്ച അവളുടെ ഹ്രദയം അയാള്ക്ക് നേരെ നീട്ടി .
. "എന്തായിത് " അയാള് ചോദിച്ചു :
തുടികൊട്ടുന്ന മനസ്സുമായവല് പറഞ്ഞു :
"ഹ്രദയം !"
"ഹ്രദയം !"
അയാള് ദീപ്തനയനങ്ങള് ഉയര്ത്തി ,
അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു :
"ആരുടെ"
സവ്മ്യമെങ്കിലും ഉറച്ച ശബ്ദത്തില് തന്നെ അവള് മറുപടി പറഞ്ഞു :
അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു :
"ആരുടെ"
സവ്മ്യമെങ്കിലും ഉറച്ച ശബ്ദത്തില് തന്നെ അവള് മറുപടി പറഞ്ഞു :
"എന്റെ ഹ്രദയം! "
അയാള് നിശബ്ദം കണ്ണുകളടച്ചു . അപ്പോള് ,
മഴയുടെ മര്മരം ഹ്രദയത്തില് പെയ്ത് നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ......