ഊന്നുവടി
മഴമേഘങ്ങള്‍ അടുക്കുകളായി ആകാശത്ത് .
നിലാവിന്റെ നാളംഭൂമിയിള്‍ തട്ടാതെ ,മറ സൃഷ്‌ടിച്ച കാര്‍മേഘം
ഇരുട്ടിന്റെ ഭീകരത മുഴുവന്‍ എന്റെ ചുറ്റും വീഴ്ത്തി .
ആ ഇരുളില്‍ ഞാന്‍ തനിയെ ,എന്റെ നോവിന്റെ ഉത്തരം തേടി
കാരുണ്യവാനിലേക്ക് കൈകള്‍ ഉയര്‍ത്തി ,കണ്ണടച്ചു .
മേഘക്കീറുകളില് മിന്നല്‍പിണര്‍ഒപ്പം ,
എന്റെ കൈയില്‍ സ്വര്‍ണ്ണം പോലെ തിളങ്ങുന്ന ഊന്നുവടി .
"ഊന്നുവടിയില്‍ ഉയര്‍ന്ന ഞാന്‍ സൂക്ഷിച്ച്‌ കാലുകള്‍ ചലിപ്പിച്ചു ."
സന്തോഷത്താല്‍,കണ്ണ് നിറഞ്ഞഉമ്മയുടെ ചുറ്റും നിന്ന്
പുരുഷാരംവിളിച്ചുപറഞ്ഞു:"അത്ഭുതം...കരുണാമയന്റെ
അത്ഭുതം ......"
ഞെട്ടി ഉണര്‍ന്ന ഞാന്‍ വീല്‍ ചെയറില്‍ !
